Οι μαχόμενοι υγειονομικοί μένουν δυνατοί – ετοιμάζουν την επόμενη μέρα, παλεύουν για την προστασία της δημόσιας υγείας μαζί με το λαό
ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: ΠΕΡΥΣΙΝΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: ΜΗΛΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: ΣΟΥΒΑΤΖΗΣ ΝΙΚΟΣ
Εκεί που η ελπίδα
υψώνει τη λευκή σημαία
μιας ακόμα άνευ όρων παράδοσης
Εκεί που η νύχτα
μεθυσμένη απ' τον θάνατο
γιορτάζει τον θρίαμβό της
ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: ΜΑΝΔΕΛΕΝΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
ΤΙΤΛΟΣ ΕΡΓΟΥ: ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ - ΠΡΩΤΟΠΟΡΑ ΕΡΓΑΤΙΑ
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΡΓΟΥ: ΠΟΙΗΣΗ
(Λίγες μαντινάδες – ελάχιστος φόρος τιμής – για τους νεκρούς της εργατικής πρωτομαγιάς)
Πρωτομαγιά της εργατιάς, αγώνες μας θυμίζεις.
Στραθιές νεκροί μας οδηγούν, μπροστά ΄ναι ο Σουκατζίδης.
Μέρα της ανειρήνευτης πάλης για την ειρήνη,
για το ψωμί, τη λευτεριά και την αδερφοσύνη.
Πάλης για τις ανθρώπινες συνθήκες εργασίας,
για τις συνθήκες της δουλειάς και όχι της δουλείας.
Ιδανικά παγκόσμια, χιλιάδες χρόνια τώρα,
τα όνειρα εκδίκηση να πάρουν, ήρθ’ η ώρα.
Πρωτομαγιά κι ευλαβικά κλίνω ξανά το γόνα,
γι΄ αυτούς που θυσιάστηκαν στον ταξικό αγώνα.
Μέρα των προλετάριων, σ΄ όλη την οικουμένη,
που η γης με τον αγώνα τους, ανθεί και καρποδένει.
────────
Σικάγο και πρωτομαγιά, μεγάλη απεργία,
μ’ αιτήματα οχτάωρο και Κυριακή αργία.
Πρώτη φορά πρωτομαγιά και με νεκρούς εργάτες,
που πίνουνε το αίμα τους οι κεφαλαιοκράτες.
Δεν το ξεχνούν οι σύντροφοι, στον κόσμο πέρα ως πέρα,
μ΄ αγώνες πάντα να τιμούν εκείνη την ημέρα.
Κι εμείς που με το άδικο είμαστε στα μαχαίρια,
τιμούμε την πρωτομαγιά κι ενώνομε τα χέρια,
με τους εργάτες όπου γης, για τα οράματά μας,
μέχρι να δούμε να γενούν, χεροπιαστά, δικά μας.
Δεν είναι λίγο μια ζωή για ιδανικά να δίδεις,
όπως τηνε σπατάλησε ο Παρασκευαΐδης.
Κι έρχεται ο ηρωϊκός Μάης στη Σαλονίκη,
με τους εργάτες να ζητούν αυτό που τους ανήκει.
Δεκάδες πέσανε νεκροί εκείνες τις ημέρες,
από τις δολοφονικές του κεφαλαίου σφαίρες.
Στο φασισμό, στο ναζισμό, που σήκωσαν κεφάλι,
αντίσταση ηρωϊκή ορθώθηκε και πάλη,
απ’ τους συντρόφους που ’δοσαν κουρμπάνι* τη ζωή τους,
να ξημερώσει λευτεριά στη σκλαβωμένη γη τους.
Περήφανη Καισαριανή κι αδούλωτη Αθήνα,
διακόσιοι θυσιάστηκαν πρώτη του Μάη μήνα.
Αλύγιστοι κομμουνιστές, ξαθέρι** του λαού μας,
πάντοτε θα φωτίζουνε τη σκέψη και το νου μας.
Ημέρα μνήμης και τιμής κι η δάφνη δε μου φτάνει,
για κάθε ένα μάρτυρα, να κάμω ένα στεφάνι.
────────
Κατάλογος ατέλειωτος είν’ οι νεκροί του Μάη
και ποταμός το αίμα τους, μα άδικα δεν πάει.
Αλληλεγγύη ταξική σ’ όλη τη γη φουντώνει,
και τρίζουνε συθέμελα, του κεφαλαίου οι θρόνοι.
Η πρωτοπόρα εργατιά, κατέχει επι τέλους
και στέλνει μήνυμα παντού, πως είν’ αρχή του τέλους.
Με όπλο και εφόδιο την κοσμοθεωρία,
του Μαρξισμού – Λενινισμού, ν’ αλλάξει η ιστορία.
Πρωτομαγιά της εργατιάς, πρωτομαγιά του αγώνα,
δεν είδαμε πρωτομαγιά ειρηνική, ακόμα.
Μα σαν ξυπνήσει κι ενωθεί το προλεταριάτο,
μ΄ αγώνα ταξικό θα ΄ρθουν στη γης τα πάνω - κάτω.
* Κουρμπάνι: ομαδική θυσία
** Ξαθέρι: αυτό που ξεχωρίζει, το καλύτερο απ’ όλα.
Πρωτομαγιά της εργατιάς, αγώνες μας θυμίζεις.
Στραθιές νεκροί μας οδηγούν, μπροστά ΄ναι ο Σουκατζίδης.
Μέρα της ανειρήνευτης πάλης για την ειρήνη,
για το ψωμί, τη λευτεριά και την αδερφοσύνη.
Πάλης για τις ανθρώπινες συνθήκες εργασίας,
για τις συνθήκες της δουλειάς και όχι της δουλείας.
Ιδανικά παγκόσμια, χιλιάδες χρόνια τώρα,
τα όνειρα εκδίκηση να πάρουν, ήρθ’ η ώρα.
Πρωτομαγιά κι ευλαβικά κλίνω ξανά το γόνα,
γι΄ αυτούς που θυσιάστηκαν στον ταξικό αγώνα.
Μέρα των προλετάριων, σ΄ όλη την οικουμένη,
που η γης με τον αγώνα τους, ανθεί και καρποδένει.
────────
Σικάγο και πρωτομαγιά, μεγάλη απεργία,
μ’ αιτήματα οχτάωρο και Κυριακή αργία.
Πρώτη φορά πρωτομαγιά και με νεκρούς εργάτες,
που πίνουνε το αίμα τους οι κεφαλαιοκράτες.
Δεν το ξεχνούν οι σύντροφοι, στον κόσμο πέρα ως πέρα,
μ΄ αγώνες πάντα να τιμούν εκείνη την ημέρα.
Κι εμείς που με το άδικο είμαστε στα μαχαίρια,
τιμούμε την πρωτομαγιά κι ενώνομε τα χέρια,
με τους εργάτες όπου γης, για τα οράματά μας,
μέχρι να δούμε να γενούν, χεροπιαστά, δικά μας.
Δεν είναι λίγο μια ζωή για ιδανικά να δίδεις,
όπως τηνε σπατάλησε ο Παρασκευαΐδης.
Κι έρχεται ο ηρωϊκός Μάης στη Σαλονίκη,
με τους εργάτες να ζητούν αυτό που τους ανήκει.
Δεκάδες πέσανε νεκροί εκείνες τις ημέρες,
από τις δολοφονικές του κεφαλαίου σφαίρες.
Στο φασισμό, στο ναζισμό, που σήκωσαν κεφάλι,
αντίσταση ηρωϊκή ορθώθηκε και πάλη,
απ’ τους συντρόφους που ’δοσαν κουρμπάνι* τη ζωή τους,
να ξημερώσει λευτεριά στη σκλαβωμένη γη τους.
Περήφανη Καισαριανή κι αδούλωτη Αθήνα,
διακόσιοι θυσιάστηκαν πρώτη του Μάη μήνα.
Αλύγιστοι κομμουνιστές, ξαθέρι** του λαού μας,
πάντοτε θα φωτίζουνε τη σκέψη και το νου μας.
Ημέρα μνήμης και τιμής κι η δάφνη δε μου φτάνει,
για κάθε ένα μάρτυρα, να κάμω ένα στεφάνι.
────────
Κατάλογος ατέλειωτος είν’ οι νεκροί του Μάη
και ποταμός το αίμα τους, μα άδικα δεν πάει.
Αλληλεγγύη ταξική σ’ όλη τη γη φουντώνει,
και τρίζουνε συθέμελα, του κεφαλαίου οι θρόνοι.
Η πρωτοπόρα εργατιά, κατέχει επι τέλους
και στέλνει μήνυμα παντού, πως είν’ αρχή του τέλους.
Με όπλο και εφόδιο την κοσμοθεωρία,
του Μαρξισμού – Λενινισμού, ν’ αλλάξει η ιστορία.
Πρωτομαγιά της εργατιάς, πρωτομαγιά του αγώνα,
δεν είδαμε πρωτομαγιά ειρηνική, ακόμα.
Μα σαν ξυπνήσει κι ενωθεί το προλεταριάτο,
μ΄ αγώνα ταξικό θα ΄ρθουν στη γης τα πάνω - κάτω.
* Κουρμπάνι: ομαδική θυσία
** Ξαθέρι: αυτό που ξεχωρίζει, το καλύτερο απ’ όλα.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΤΙΤΛΟΣ ΕΡΓΟΥ: ΑΡΣΗ ΦΡΑΓΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΡΓΟΥ: ΠΟΙΗΣΗ
Μα όταν ο ιός τρύπωσε στον πνεύμονα της,
βρήκε το φιλαράκι του το άσθμα, και δίχως
δευτερόλεπτο να χάσει άρχισε του πνεύμονα
τους αγωγούς με βλέννα να τούς φράζει.
βρήκε το φιλαράκι του το άσθμα, και δίχως
δευτερόλεπτο να χάσει άρχισε του πνεύμονα
τους αγωγούς με βλέννα να τούς φράζει.
Αμύνονταν το σώμα της με πυρετό. Βήχας ξηρός
κι ανήσυχη πνοή − σήμα κινδύνου − στ’ αυτί
του ΕΟΔΥ. Μα ο ΕΟΔΥ – τι να κάνει; Φραγή
πατά προς τη σωληνωτή πνοή, αφού με τ’ άλλο
– προς θεού – στην τσέπη σφίγγει το πουγκί −
και τώρα που την πρόσθεσε ο ιός στον άδη,
να σας ρωτήσω: τι προτείνετε να κάνουμε
άρση φραγής προς την Υγεία να υπάρξει.
κι ανήσυχη πνοή − σήμα κινδύνου − στ’ αυτί
του ΕΟΔΥ. Μα ο ΕΟΔΥ – τι να κάνει; Φραγή
πατά προς τη σωληνωτή πνοή, αφού με τ’ άλλο
– προς θεού – στην τσέπη σφίγγει το πουγκί −
και τώρα που την πρόσθεσε ο ιός στον άδη,
να σας ρωτήσω: τι προτείνετε να κάνουμε
άρση φραγής προς την Υγεία να υπάρξει.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΤΙΤΛΟΣ ΕΡΓΟΥ: ΓΕΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΑ
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΡΓΟΥ: ΠΟΙΗΣΗ
Εκεί που η ελπίδα
υψώνει τη λευκή σημαία
μιας ακόμα άνευ όρων παράδοσης
Εκεί που η νύχτα
μεθυσμένη απ' τον θάνατο
γιορτάζει τον θρίαμβό της
Εκεί που όλα τα πρόσωπα
μοιάζουν ίδια
κάτω απ' τη μάσκα του πόνου
Εκεί που όλες οι ζωές τέμνονται
και τερματίζουν σε μια ευθεία γραμμή
Εκεί που όλο το γκρίζο του κόσμου
συνωμοτεί για να πάρει
εκδίκηση απ' τα όνειρα
μοιάζουν ίδια
κάτω απ' τη μάσκα του πόνου
Εκεί που όλες οι ζωές τέμνονται
και τερματίζουν σε μια ευθεία γραμμή
Εκεί που όλο το γκρίζο του κόσμου
συνωμοτεί για να πάρει
εκδίκηση απ' τα όνειρα
Εσείς είστε πάντα εκεί
να μας θυμίσετε
πως όταν ο πόνος μοιράζεται
η ζωή έχει ήδη νικήσει
να μας θυμίσετε
πως όταν ο πόνος μοιράζεται
η ζωή έχει ήδη νικήσει
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΤΙΤΛΟΣ ΕΡΓΟΥ: ΒΑΣΙΚΑ ΧΡΩΜΑΤΑ
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΡΓΟΥ: ΠΟΙΗΣΗ
Κίτρινος ο ήλιος, μπλέ η θάλασσα και λίγο πιο πέρα κόκκινο...
Είναι το αίμα του τραυματισμένου
Για εμάς τραυματίστηκε, για εμένα και για εσένα.
Πού ήμασταν εμείς τότε;
Πού ήταν τα γαρίφαλα;
Σήμερα είναι πρωτομαγιά, σήμερα πάμε γαρίφαλα στους ήρωες... σαν εκείνον εκεί!
Κείτεται δίκαια στην άμμο, με την ψυχή του ελεύθερη...
Πάλεψε για εσένα και για εμένα.
Τώρα είναι η σειρά μας να παλέψουμε,
αν όχι για εμένα και για εσένα,
αν όχι για εκείνον εκεί,
τότε για τα παιδιά μας, για τα παιδιά σου και τα παιδιά μου
Τους λείψαμε ξέρεις, πόσο καιρό έχεις εσύ να πας σπίτι;
Κι άραγε είναι μόνο η πανδημία το πρόβλημα;
Χτες σε έβλεπε πιο συχνά;
Μήπως και χτες δούλευες πολύ;
Μήπως είναι ώρα να αλλάξει;
Άντε πάμε τώρα να αποδώσουμε γαρίφαλα στον ήρωα μας!
Κι ας παλέψουμε ξανά για ναι μπλε η θάλασσα, κίτρινος ο ήλιος και κόκκινα τα όνειρα μας!
Είναι το αίμα του τραυματισμένου
Για εμάς τραυματίστηκε, για εμένα και για εσένα.
Πού ήμασταν εμείς τότε;
Πού ήταν τα γαρίφαλα;
Σήμερα είναι πρωτομαγιά, σήμερα πάμε γαρίφαλα στους ήρωες... σαν εκείνον εκεί!
Κείτεται δίκαια στην άμμο, με την ψυχή του ελεύθερη...
Πάλεψε για εσένα και για εμένα.
Τώρα είναι η σειρά μας να παλέψουμε,
αν όχι για εμένα και για εσένα,
αν όχι για εκείνον εκεί,
τότε για τα παιδιά μας, για τα παιδιά σου και τα παιδιά μου
Τους λείψαμε ξέρεις, πόσο καιρό έχεις εσύ να πας σπίτι;
Κι άραγε είναι μόνο η πανδημία το πρόβλημα;
Χτες σε έβλεπε πιο συχνά;
Μήπως και χτες δούλευες πολύ;
Μήπως είναι ώρα να αλλάξει;
Άντε πάμε τώρα να αποδώσουμε γαρίφαλα στον ήρωα μας!
Κι ας παλέψουμε ξανά για ναι μπλε η θάλασσα, κίτρινος ο ήλιος και κόκκινα τα όνειρα μας!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΤΙΤΛΟΣ ΕΡΓΟΥ: ΤΟ ΠΑΣΧΟΝ, ΒΛΕΜΜΑ
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΡΓΟΥ: ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: EΛΕΝΗ ΜΑΡΚΑΚΗ
ΤΙΤΛΟΣ ΕΡΓΟΥ: ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΡΓΟΥ: ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: ΔΟΥΛΟΥΦΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΤΙΤΛΟΣ ΕΡΓΟΥ: Η ΓΥΜΝΙΑ
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΡΓΟΥ: ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------