Για άλλη μια φορά στοχοποιούνται οι μαχόμενοι υγειονομικοί ως μια συνηθισμένη πρακτική για να συγκαλυφθεί η ανυπαρξία νομοθετικής παρέμβασης σε ένα υπαρκτό πρόβλημα που υπάρχει πανελλαδικά στα νοσοκομεία. Δηλαδή την προσφορά φαρμάκων σε ασθενείς που νοσηλεύονται (οι οποίοι λόγω οικονομικών δυσκολιών αδυνατούσαν να τα προμηθευτούν) και η χορήγηση γινόταν από αυτές τις προσφορές. Η ανάγκη να διερευνηθούν από τη Δικαιοσύνη όλες αυτές οι υποθέσεις και να αποδοθούν ευθύνες, είναι δεδομένη. Οι συνάδελφοί μας σύρθηκαν στο πειθαρχικό (οι οποίοι τονίζουμε ότι ΑΘΩΩΘΗΚΑΝ) και διασύρθηκαν για έναν και μόνο λόγο. Επειδή είχαν σαν κριτήριο μοναδικό την εξυπηρέτηση και την ασφάλεια του ασθενή, την κάλυψη των υγειονομικών αναγκών, την πρόθεση να μην πετιούνται φάρμακα ακριβά και τόσο αναγκαία για τους ασθενείς που δεν μπορούσαν να τα έχουν, να κάνουν οικονομία στο ελληνικό δημόσιο.
• Αποτελεί πρόκληση να επιχειρείται να τους προσάψουν κατηγορίες για την πρόθεση απόδοσης φαρμάκων χωρίς ταινία στο κοινωνικό φαρμακείο ή σε άλλους ασθενείς, όταν ομολογείται ότι δεν είχε δημιουργηθεί θεσμικό πλαίσιο που να προσδιορίζει τον τρόπο απόδοσης των φαρμάκων σε αυτό και γενικά δεν υπήρχε μέχρι τότε καμία νομοθετική παρέμβαση από την πλευρά του υπουργείου υγείας, παρόλο που το γεγονός είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια στις διοικήσεις, στους διευθυντές των κλινικών, στις υπηρεσίες, στις υγειονομικές περιφέρειες, στο ίδιο το υπουργείο. Δεν δόθηκε καμία εντολή και καμία οδηγία για τη διαχείριση της συγκεκριμένης διαδικασίας.
• Αποτελεί πρόκληση να κατηγορούνται οι συνάδελφοι μας ότι συνέβαλαν στην παρουσία δεύτερου παράλληλου συστήματος διακίνησης φαρμάκων όταν το ίδιο το κράτος έχει συμβάλει στην αντίληψη της φιλανθρωπίας, του δήθεν εθελοντισμού, των δωρεών όπου έχουν σαν αποτέλεσμα αυτά που δήθεν καταγγέλλει.
Πραγματικό σκάνδαλο είναι η εντατικοποίηση της εργασίας των υγειονομικών, λόγω των τεράστιων ελλείψεων σε γιατρούς και νοσηλευτές, που μεταφράζονται σε εξάντληση του προσωπικού και υποβαθμισμένες υπηρεσίες Υγείας στους ασθενείς. Αυτό το φιλότιμο, αυτή η υπερπροσπάθεια όλα αυτά τα χρόνια τιμωρείται βάναυσα και απαράδεκτα.
Η ανθρωποφαγία που επιχειρείται δεν πρέπει να περάσει. Οι ευθύνες βαρύνουν την 7η Υ.ΠΕ., το Υπουργείο και τους διοικούντες, που είναι και οι ίδιοι μέλη του Δ.Σ., που εδώ και χρόνια γνωρίζουν τις συνθήκες του συστήματος υγείας, τη φθίνουσα πορεία του και τις ελλείψεις. Αντί να αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί για την έλλειψη φαρμάκων ή υλικών και να τα διεκδικήσουν όπως οφείλουν, αποδέχονται την κατάσταση, συναινούν στην αφαίμαξη των ασθενών που αναγκάζονται να καλύπτουν τις ελλείψεις και παράλληλα δείχνουν ως υπεύθυνους και παραπέμπουν τους εργαζόμενους, αυτούς που έρχονται πραγματικά αντιμέτωποι με τις ελλείψεις και την αγωνία των ασθενών.
Να λάμψει όλη η αλήθεια και να αποδοθούν ευθύνες όπου πραγματικά υπάρχουν γιατί σήμερα η στοχοποίηση των εργαζομένων αποτελεί την εύκολη λύση για να αποδοθούν τα διαχρονικά προβλήματα στον χώρο της Υγείας στους ίδιους τους εργαζόμενους και όχι στις πολιτικές εκείνες που γεννούν σκάνδαλα και διαφθορά.
• Αποτελεί πρόκληση να επιχειρείται να τους προσάψουν κατηγορίες για την πρόθεση απόδοσης φαρμάκων χωρίς ταινία στο κοινωνικό φαρμακείο ή σε άλλους ασθενείς, όταν ομολογείται ότι δεν είχε δημιουργηθεί θεσμικό πλαίσιο που να προσδιορίζει τον τρόπο απόδοσης των φαρμάκων σε αυτό και γενικά δεν υπήρχε μέχρι τότε καμία νομοθετική παρέμβαση από την πλευρά του υπουργείου υγείας, παρόλο που το γεγονός είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια στις διοικήσεις, στους διευθυντές των κλινικών, στις υπηρεσίες, στις υγειονομικές περιφέρειες, στο ίδιο το υπουργείο. Δεν δόθηκε καμία εντολή και καμία οδηγία για τη διαχείριση της συγκεκριμένης διαδικασίας.
• Αποτελεί πρόκληση να κατηγορούνται οι συνάδελφοι μας ότι συνέβαλαν στην παρουσία δεύτερου παράλληλου συστήματος διακίνησης φαρμάκων όταν το ίδιο το κράτος έχει συμβάλει στην αντίληψη της φιλανθρωπίας, του δήθεν εθελοντισμού, των δωρεών όπου έχουν σαν αποτέλεσμα αυτά που δήθεν καταγγέλλει.
Οι συνάδελφοί μας και όλοι οι υγειονομικοί υπερασπιζόμαστε όλα αυτά τα χρόνια τους ασθενείς, το δημόσιο νοσοκομείο και τις λειτουργίες του. Το κράτος έχει υποχρέωση να παρέχει σε ΟΛΟΥΣ τους ασθενείς φάρμακα από το δημόσιο σύστημα Υγείας ώστε να μην εξαρτάται η παροχή αυτή από το φιλότιμο των εργαζομένων ή την οικονομική κατάσταση των πολιτών.
Πραγματικό σκάνδαλο είναι η εντατικοποίηση της εργασίας των υγειονομικών, λόγω των τεράστιων ελλείψεων σε γιατρούς και νοσηλευτές, που μεταφράζονται σε εξάντληση του προσωπικού και υποβαθμισμένες υπηρεσίες Υγείας στους ασθενείς. Αυτό το φιλότιμο, αυτή η υπερπροσπάθεια όλα αυτά τα χρόνια τιμωρείται βάναυσα και απαράδεκτα.
Η ανθρωποφαγία που επιχειρείται δεν πρέπει να περάσει. Οι ευθύνες βαρύνουν την 7η Υ.ΠΕ., το Υπουργείο και τους διοικούντες, που είναι και οι ίδιοι μέλη του Δ.Σ., που εδώ και χρόνια γνωρίζουν τις συνθήκες του συστήματος υγείας, τη φθίνουσα πορεία του και τις ελλείψεις. Αντί να αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί για την έλλειψη φαρμάκων ή υλικών και να τα διεκδικήσουν όπως οφείλουν, αποδέχονται την κατάσταση, συναινούν στην αφαίμαξη των ασθενών που αναγκάζονται να καλύπτουν τις ελλείψεις και παράλληλα δείχνουν ως υπεύθυνους και παραπέμπουν τους εργαζόμενους, αυτούς που έρχονται πραγματικά αντιμέτωποι με τις ελλείψεις και την αγωνία των ασθενών.
Να λάμψει όλη η αλήθεια και να αποδοθούν ευθύνες όπου πραγματικά υπάρχουν γιατί σήμερα η στοχοποίηση των εργαζομένων αποτελεί την εύκολη λύση για να αποδοθούν τα διαχρονικά προβλήματα στον χώρο της Υγείας στους ίδιους τους εργαζόμενους και όχι στις πολιτικές εκείνες που γεννούν σκάνδαλα και διαφθορά.
ΝΑΙ στην αξιοπρέπεια, ΟΧΙ στην ταπείνωση!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου