Το Σωματείο Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ εκφράζει την κατηγορηματική του αντίθεση στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο, το οποίο επεκτείνει τη «δυνατότητα» παράτασης του ημερήσιου εργάσιμου χρόνου έως και τις 13 ώρες σε έναν εργοδότη. Το νομοσχέδιο προβλέπει, επίσης, τη δυνατότητα 10ωρης εργασίας για 4 ημέρες την εβδομάδα, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.
Το νομοσχέδιο δεν περιλαμβάνει «ευνοϊκές αλλαγές» υπέρ των εργαζομένων. Στόχος του δεν είναι η «στήριξη των εργαζομένων μέσω της θωράκισης των δικαιωμάτων τους» ούτε η «ενίσχυση της εργασιακής τους ασφάλειας», όπως παραπλανητικά ισχυρίζεται το Υπουργείο Εργασίας.
Αντιθέτως, πρόκειται για μια αρνητική εξέλιξη που θα επιδεινώσει περαιτέρω τις συνθήκες εργασίας, οδηγώντας σε:
• εντατικοποίηση της δουλειάς,
• περιορισμό του αναγκαίου χρόνου ανάπαυσης,
• απορρύθμιση της οικογενειακής, προσωπικής και κοινωνικής ζωής,
• αύξηση της εργασιακής ανασφάλειας.
Εμπαιγμός είναι ο ισχυρισμός του Υπουργείου ότι το νομοσχέδιο προσφέρει «ελευθερία» στους εργαζόμενους για «διευθέτηση του χρόνου εργασίας». Γνωρίζουμε πολύ καλά αυτήν την «ελευθερία», ειδικά στα νοσοκομεία, όπου εδώ και χρόνια οι εργαζόμενοι «επιλέγουν» να εργάζονται πέραν του ωραρίου, με σωματική και ψυχική καταπόνηση, λόγω της υποστελέχωσης, ελπίζοντας να ενισχύσουν το εισόδημά τους.
Πόσο ελεύθερη είναι, άραγε, η επιλογή ανάμεσα σε 8ωρη εργασία με ανεπαρκή μισθό και 13ωρη εργασία με λίγο καλύτερες απολαβές; Τι θα επέλεγε ο εργαζόμενος αν είχε ικανοποιητικές αποδοχές και με 7ωρη εργασία;
Οι εργαζόμενοι δεν επιθυμούν να δουλεύουν 65 ή 78 ώρες την εβδομάδα. Επιθυμούν να εργάζονται λιγότερο και να πληρώνονται καλύτερα.
Εμπαιγμό αποτελεί και ο ισχυρισμός του Υπουργείου ότι δίνει τη δυνατότητα στον εργαζόμενο για υπερωριακή απασχόληση με τη συναίνεσή του και σε συμφωνία του με την επιχείρηση. Εργοδότες και εργαζόμενοι δεν συναλλάσσονται επί ίσοις όροις. Η άρνηση υπερωριακής απασχόλησης μπορεί να σημαίνει μη πρόσληψη ή ακόμα και απόλυση.
Υποκριτικές είναι και οι ρυθμίσεις για την «προστασία της υγείας και ασφάλειας στην εργασία» (π.χ. μαθήματα πρώτων βοηθειών, ενίσχυση ελέγχων, «υποχρεωτικός συντονιστής υγείας και ασφάλειας»), όταν ταυτόχρονα νομοθετούνται ρυθμίσεις που οδηγούν σε εξουθένωση και αυξάνουν τον κίνδυνο εργατικών «ατυχημάτων». Άλλωστε, δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για ενίσχυση του προσωπικού της υποστελεχωμένης, «ανεξάρτητης» Επιθεώρησης Εργασίας, η οποία συχνά δέχεται πιέσεις και απειλές από την εργοδοσία.
Στην πραγματικότητα, το νομοσχέδιο εξυπηρετεί αποκλειστικά την κερδοφορία των εργοδοτών, διασφαλίζοντας τους ένα φθηνό, ευέλικτο, πειθαρχημένο εργατικό δυναμικό. Διευκολύνει τις επιχειρήσεις:
• να επιβάλλουν στους εργαζόμενους ωράρια κατά βούληση,
• να απαλλάσσονται από προσαυξήσεις σε εισφορές για υπερωρίες, νυχτερινή εργασία και αργίες,
• να κάνουν fast track προσλήψεις για 1–2 ημέρες, με αντίστοιχα fast track απολύσεις.
Το νομοσχέδιο δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, αφορά και τους δημοσίους υπαλλήλους, γι’ αυτό η απάντηση στην κυβέρνηση πρέπει να είναι ενιαία. Γιατί κάθε επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα είναι προπομπός για συνολικότερη επίθεση σε όλους τους εργαζομένους. Γιατί υπάρχουν εργαζόμενοι που δουλεύουν στο δημόσιο αλλά εμπίπτουν στις διατάξεις του νομοσχεδίου, π.χ. εργολαβικοί, συμβασιούχοι.
Στα δημόσια νοσοκομεία ήδη γίνεται συστηματικά υπέρβαση του μέγιστου ημερήσιου και του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας, με την υπερεφημέρευση των γιατρών, τα χρωστούμενα ρεπό και άδειες. Υπάρχουν εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία, που κάνουν πρόσθετες βάρδιες στα απογευματινά ιατρεία ή χειρουργεία ή βρίσκουν και δεύτερη δουλειά, γιατί ο μισθός δεν φτάνει για να πληρώσουν το νοίκι, το ρεύμα, το σούπερ μάρκετ. Η παράταση του εργάσιμου χρόνου των υγειονομικών εγκυμονεί κινδύνους για την ασφαλή περίθαλψη των ασθενών, αφού η πιθανότητα λάθους από το εξουθενωμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό αυξάνεται.
Δεν θα δεχτούμε να δουλεύουμε ακόμη περισσότερο τον 21ο αιώνα, όταν η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας δίνει τη δυνατότητα για μείωση του εργάσιμου χρόνου και καθολική ικανοποίηση των αναγκών μας. Εμπόδιο αποτελούν οι πολιτικές που ευνοούν το κέρδος. Δεν ανεχόμαστε να δίνονται δις. για πολεμικές δαπάνες, ενώ οι δαπάνες για μισθούς, υγεία, παιδεία, για όλα τα κοινωνικά αγαθά παραμένουν στο ναδίρ.
Διεκδικούμε:
• Να μην κατατεθεί για ψήφιση το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο
• Να καταργηθούν όλοι οι νόμοι, που «διευθετούν» το χρόνο εργασίας, ελαστικοποιούν το ωράριο, καταργούν το 8ωρο. Υποχρεωτικότητα Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, μόνιμη δουλειά με σταθερό ωράριο και δικαιώματα για όλους τους εργαζομένους.
• Κατάργηση ευέλικτων και ελαστικών μορφών απασχόλησης
• Αυξήσεις στους μισθούς. Ρήτρα αναπροσαρμογής των μισθών με βάση τον πληθωρισμό. Επαναφορά 13ου–14ου μισθού.
• Όχι στις διπλοβάρδιες και στην υπερεφημέρευση. Να δίνονται όλα τα ρεπό και οι άδειες
• Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
Το ΔΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου