Το Σωματείο Εργαζομένων ΠαΓΝΗ χαιρετίζει τους συναδέλφους, οι οποίοι ξεπερνώντας τον εαυτό τους και τη βιολογική τους κούραση (υποχρεωμένου να δουλέψουν διπλοβάρδιες), πήραν μέρος σε αρκετές δοκιμές για να στηθεί αυτή η φιέστα.
Το επιχειρησιακό σχέδιο λειτουργίας για «ασφαλές νοσοκομείο» σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης του ΟΔΙΠΥ, στα πλαίσια του οποίου πραγματοποιούνται αυτή την περίοδο ασκήσεις ετοιμότητας στο ΠΑΓΝΗ, δεν μπορεί ουσιαστικά να «βελτιώσει την ικανότητα απόκρισης» του νοσοκομείου σε επείγουσες καταστάσεις, αν δεν πληρούνται κάποιες βασικές προϋποθέσεις. Ακόμη κι αν προσαρμοστεί από το κάθε νοσοκομείο «με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τις ανάγκες» του, θα αποδειχθεί κενό γράμμα, αν δεν συνοδεύεται από αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης και κάλυψη των χρόνιων ελλείψεων σε μόνιμο προσωπικό, υποδομές, εξοπλισμό και υλικά.
Η χθεσινή άσκηση ετοιμότητας δεν ήταν τίποτα άλλο πέρα από μια προπαγανδιστική φιέστα του υπουργείου και της διοίκησης του νοσοκομείου. Για την επιτυχία της άσκησης ανακλήθηκαν ρεπό εργαζομένων, άλλαξαν προγράμματα και συρρικνώθηκαν βάρδιες. Η προσπάθεια παρουσίασης μιας πλαστής εικόνας ετοιμότητας του νοσοκομείου δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα που βιώνουν οι εξουθενωμένοι εργαζόμενοι και οι ταλαιπωρημένοι ασθενείς.
• Πώς θα εξασφαλιστούν οι απαραίτητες εφεδρείες σε προσωπικό για περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, όταν πάνω από 500 οργανικές θέσεις του νοσοκομείου παραμένουν κενές; Ποια είναι άραγε η «δεξαμενή» προσωπικού για την περίπτωση «πορτοκαλί συναγερμού» (εσωτερική/εξωτερική καταστροφή) και πού να βρεθεί αντικαταστάτης για την περίπτωση που μέλος της ομάδας «μπλε κωδικού» είναι απασχολημένο κατά τη διάρκεια ενός επεισοδίου ανακοπής;
• Πως θα εξασφαλίσει να γνωρίζουν οι εργαζόμενοι τους προκαθορισμένους κανόνες, τους χώρους του νοσοκομείο όταν εναλλάσσονται από τμήμα σε τμήμα, από νοσοκομείο σε νοσοκομεία, από δομή σε δομή;
• Με πόσα ακόμη καθήκοντα θα επιβαρυνθεί το εξαντλημένο προσωπικό, που μετατρέπεται σε πολυεργαλείο, που υποχρεώνεται ήδη σε υπερεφημέρευση και διπλοβάρδιες, ενώ του χρωστούνται πολλές μέρες αδειών και ρεπό;
• Πώς προασπίζεται η ασφάλεια των νοσηλευομένων ασθενών, όταν οι ομάδες κρίσεων αποτελούνται από το ίδιο ελλιπές αριθμητικά προσωπικό, το οποίο υποχρεώνεται να εγκαταλείψει τα τμήματά του, προκειμένου να καλύψει τις έκτακτες ανάγκες;
• Για ποιο σχέδιο εκκένωσης μπορεί να γίνει λόγος, όταν αρκετές έξοδοι κινδύνου είναι κλειστές τα απογεύματα και τις νύχτες, όταν για κάποιους μήνες πέρυσι κατά τη διάρκεια της πανδημίας η μοναδική είσοδος/έξοδος του νοσοκομείου ήταν η κεντρική;
• Για ποιες ειδικευμένες ομάδες ανάνηψης μπορεί να γίνει λόγος, όταν η μεταπτυχιακή εκπαίδευση και η αναγκαία δωρεάν συνεχής επιμόρφωση των υγειονομικών παραμελείται από το κράτος; Όταν δεν υπάρχει εδώ και χρόνια γραφείο εκπαίδευσης νοσηλευτών με θεωρητικά μαθήματα και ειδική εκπαίδευση στη διαχείριση ψυχιατρικών, παθολογικών, νευρολογικών, χειρουργικών κ.ά. ασθενών; Όταν το σεμινάριο Βασικής Υποστήριξης της Ζωής (BLS), στο οποίο σύμφωνα με το σχέδιο του ΟΔΙΠΥ «όλο το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό του νοσοκομείου πρέπει να έχει ολοκληρώσει την εκπαίδευση του», καθώς και το ακριβό σεμινάριο Εξειδικευμένης Υποστήριξης της Ζωής (ALS), που είναι απαραίτητο για όλο το προσωπικό της ομάδας «μπλε κωδικού», δεν εξασφαλίζονται υποχρεωτικά δωρεάν στους υγειονομικούς αλλά το πληρώνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι;
• Μπορεί, δυόμιση σχεδόν χρόνια από την έναρξη της πανδημίας, ακόμη να γίνεται επίκληση του εκτάκτου της κατάστασης, προκειμένου να συνεχίζεται η σύμπτυξη κλινικών, η υπέρβαση του ημερήσιου χρόνου εργασίας, η παραβίαση του αναγκαίου χρόνου ανάπαυσης, η μη τήρηση της αναλογίας νοσηλευτή/γιατρού προς ασθενή, η καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων;
• Για ποιες ασφαλείς υποδομές και χώρους μπορεί να γίνει λόγος όταν η συντήρηση του κτιρίου γίνεται με το σταγονόμετρο λόγω υποχρηματοδότησης;
Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν πραγματικά για την αναβάθμιση των υπηρεσιών υγείας και την ασφάλεια των ασθενών, θα φρόντιζε να αυξήσει τη χρηματοδότηση, να ενισχύσει με σύγχρονο εξοπλισμό και με τις απαραίτητες μόνιμες προσλήψεις τα νοσοκομεία και τις δομές της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν τόσο σε «κανονικές» όσο και σε έκτακτες συνθήκες.
| Ο Πρόεδρος |
Ο Αναπλ. Γραμματέας |
| Βρύσαλης Δημήτρης | Φραντζέσκος Γιώργος |
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου