Η Παγκόσμια Ημέρα της Κοινωνικής Εργασίας, κάθε χρόνο γιορτάζεται την τρίτη Τρίτη του Μαρτίου και φέτος πραγματοποιείται στις 21 Μαρτίου.
Η επιστήμη της Κοινωνικής Εργασίας, όπως εμείς την αντιλαμβανόμαστε, υπαγορεύει να μετατρέψουμε αυτή την Ημέρα, σε ορόσημο νέων και περισσότερων διεκδικήσεων! Διεκδικήσεων απέναντι στην αποκρουστική λογική που θυσιάζει τις ανάγκες και την ασφάλειά μας στο βωμό του κέρδους.
Αυτή η λογική είναι κοινός τόπος για όσους κυβέρνησαν μέχρι σήμερα υπερασπιζόμενοι το σάπιο αυτό εκμεταλλευτικό σύστημα. Είναι η λογική που θεωρεί ότι η ασφάλεια του λαού αποτελεί κόστος, η προστασία από φυσικές καταστροφές αποτελεί κόστος, η ολόπλευρη παιδική προστασία αποτελεί κόστος, τα μέτρα για την γυναικεία ανισοτιμία αποτελούν κόστος, η προστασία των αιτούντων άσυλο και προσφύγων αποτελεί κόστος, η υγεία του λαού αποτελεί κόστος. Γι' αυτό και μετράμε τόσους συνανθρώπους μας νεκρούς στα Τέμπη, τόσους νεκρούς σε πυρκαγιές, τόσους ξεσπιτωμένους από σεισμούς. Γι' αυτό μετράμε επικίνδυνα υποστελεχωμένες κοινωνικές υπηρεσίες. Γι' αυτό μετράμε κακοποιημένα παιδιά και οικογένειες σε εξαθλίωση, γι' αυτό μετράμε δολοφονημένες γυναίκες. Γι' αυτό μετράμε εγκλωβισμένους ή θαλασσοπνιγμένους πρόσφυγες. Γι' αυτό μετράμε 35.000 νεκρούς στην πανδημία, γι' αυτό χαρίζονται δημόσιες δομές σε πάσης φύσεως «φιλάνθρωπους» και ιδιώτες όπως το Παιδοογκολογικό Τμήμα του Παίδων «Αγία Σοφία».
Το ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων ΠαΓΝΗ, καλεί όλες και όλους τους συναδέλφους κοινωνικούς λειτουργούς να συμμετέχουν στην απεργία για την Παγκόσμια Ημέρα Κοινωνικής Εργασίας την Τρίτη 21/3.
Η κοινωνική δράση και συμμετοχή σε συλλογικούς αγώνες συμβαδίζει με την επιταγή της Κοινωνικής Εργασίας για κοινωνική αλλαγή! Αλλαγή συθέμελη στην κοινωνία που θα ξεμπερδέψει μια και έξω με τη θυσία των δικαιωμάτων μας, της ίδιας μας της ζωής στο βωμό του κέρδους! Είτε αυτό αποτυπώνεται στο δολοφονικό δυστύχημα στα Τέμπη, είτε στις πυρκαγιές και τους σεισμούς, είτε στην υγεία, είτε στην παιδική προστασία, είτε στα μέτρα για την προστασία των γυναικών!
Η βαθιά πίστη ότι το υποκείμενο της αλλαγής είναι ο άνθρωπος, που βαδίζει στον δρόμο της συγγραφής της μοίρας του, μέσα από συλλογικούς αγώνες και κάποιες φορές και με την στήριξη, συνηγορία, συμβουλευτική ή κοινοτική δράση των Κοινωνικών Λειτουργών, αποτελεί διαχρονικό κίνητρο!
Διεκδικούμε:
- Αποκλειστικά Δημόσιο, δωρεάν, ενιαίο σύστημα Πρόνοιας-Κοινωνικής Πολιτικής. Να καταργηθεί κάθε μορφή ανοιχτής ή κεκαλυμμένης, μέσω των «κοινωνικών συνεταιρισμών» και των ΜΚΟ, επιχειρηματικής δράσης– Η επιχειρηματική δράση στο πεδίο των κοινωνικών υπηρεσιών γεννά ζητήματα λειτουργίας τους με κριτήριο το κέρδος, συχνά χωρίς εξειδικευμένο προσωπικό, με ελαστικές σχέσεις εργασίας και αντιμετώπιση των εξυπηρετούμενων ως πελάτες.
- Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη εργασιακά δικαιώματα για στελέχωση όλων των υπαρχουσών κοινωνικών υπηρεσιών και δομών.
- Ενίσχυση των υπαρχουσών και ανάπτυξη νέων Δομών Κοινωνικής Πρόνοιας σε πανελλαδικό επίπεδο, με αποκλειστική ευθύνη του κράτους (ΟΤΑ, Παιδική Προστασία, Νοσοκομεία, Ψυχική Υγεία, Εκπαίδευση, ΒΣΣ, Ξενώνες Κακοποιημένων Γυναικών κτλ).
- Μονιμοποίηση των συμβασιούχων, επικουρικών και ΟΑΕΔ συναδέλφων.
- Κατάργηση της διάκρισης ΠΕ ΤΕ. Ενιαίος κλάδος Κοινωνικών Λειτουργών και προστασία των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων.
- Άμεση λήψη μέτρων για την καταγραφή, την πρόληψη και την αντιμετώπιση επαγγελματικού κινδύνου (ΜΑΠ, προστασία κατά τις διαδικασίες Εισαγγελικών παραγγελιών-κοινωνικών διερευνήσεων κτλ).
- Ένταξη στα ΒΑΕ σε νοσοκομεία, κλειστές δομές κτλ.
- Ένταξη στη χορήγηση επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας.
- Πρακτική άσκηση των φοιτητών με πλήρεις αποδοχές και εργασιακά δικαιώματα.
- Εκπαίδευση, μετεκπαίδευση και κλινική εποπτεία όλων των Κοινωνικών Λειτουργών με κρατική χρηματοδότηση από δημόσιους φορείς παιδείας, υγείας, δικαιοσύνης, χωρίς καμία εμπλοκή των επιχειρηματικών ομίλων.
Ο Πρόεδρος |
Ο Γεν. Γραμματέας |
Βρύσαλης Δημήτρης | Κοκοβάκης Γρηγόρης |
Ιδιαίτερα με τις αλλαγές των τελευταίων ετών τόσο σε κοινωνικοοικονομικό και πολιτισμικό περιβάλλον (παρατεταμένη δημοσιονομική, υγειονομική και ενεργειακή κρίση, προσφυγικό, ένταση φαινομένου ενδοοικογενειακής βίας, Covid-19 κ.λπ.), επέφεραν αλλαγές στα χαρακτηριστικά του εξυπηρετούμενου πληθυσμού, στις ανάγκες και στα εργαλεία εφαρμογής και αποτέλεσαν σημαντική πρόκληση για το Τμήμα. Λόγω αυτών, παρατηρείται αυξημένη προσέλευση στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών, αυξημένος αριθμός εισαγωγών ασθενών ιδιαίτερα ευάλωτων ομάδων (μοναχικών ηλικιωμένων, άστεγων, ατόμων με αναπηρίες, με κινητικά προβλήματα, με χρόνιες παθήσεις, με ψυχιατρικά προβλήματα, αλλοδαπών χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα, ανήλικων χωρίς συνοδό, κακοποιημένων κ.α.,) που κατά κύριο λόγο ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, παραμελημένοι, αδύναμοι, κοινωνικά αποκλεισμένοι, με προβλήματα εθισμού, που προσέρχονται με πλημμελή διαχείριση των νοσημάτων τους.
Γι’ αυτό κρίνεται αναγκαίο να τονιστεί η συνθετότητα και πολυπλοκότητα των περιστατικών που διαχειρίζεται το Τμήμα Κοινωνική Εργασίας ΠαΓΝΗ, τα οποία απαιτούν ολιστικό πλέγμα παρεμβάσεων και υπηρεσιών με την ταυτόχρονη συνεργασία επαγγελματιών εντός και εκτός Νοσοκομείου. Την ίδια στιγμή ο Κοινωνικός Λειτουργός του Νοσοκομείο καλείται να βρει λύσεις σε περιπτώσεις που απαιτούν σύνθετες παρεμβάσεις και εργαλεία στην κοινότητα τα οποία συχνά δεν είναι διαθέσιμα δεχόμενος καθημερινά πιέσεις, ώστε να εξασφαλιστούν άμεσες λύσεις φροντίδας στην κοινότητα, προκειμένου να αποσυμφορηθούν οι Κλινικές.
Ενώ η ζήτηση για κοινωνική φροντίδα συνεχώς επιτείνεται, σήμερα η διαβάθμιση και ο αριθμός των υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας στη Χώρα είναι εξαιρετικά περιορισμένος, συχνά με αυστηρές προϋποθέσεις εισαγωγής ή ένταξης, αποκλείοντας πολλούς ανθρώπους από μια αξιοπρεπή διαβίωση, όταν λόγω των ιατροκοινωνικών τους προβλημάτων, το έχουν ανάγκη.
Οι Κοινωνικοί Λειτουργοί φροντίζουν για την ασφαλή επιστροφή των ασθενών στην οικία τους και την διασύνδεσή τους με τις μετανοσοκομειακές δομές φροντίδας ή την εισαγωγή τους σε κλειστές δομές κοινωνικής προστασίας, όπου αξιολογείται ως αναγκαίο. Ωστόσο, απαραίτητη προϋπόθεση για να συμβεί αυτό είναι η επάρκεια δομών για την κάλυψη της αυξημένης ζήτησης.
Συγκεκριμένα προτείνονται:
• Έμφαση στην πρόληψη: Υποστήριξη οικογένειας ασθενούς μέσω προγραμμάτων κοινωνικής πολιτικής, ανάπτυξη προγραμμάτων δημόσιας υγείας, προγράμματα και θεσμοί μετανοσοκομειακής φροντίδας και κατεπείγουσας κοινωνικής φροντίδας, που να καλύπτουν όλο το φάσμα των αναγκών των ασθενών.
• Δημιουργία - σε επίπεδο μικροκλίμακος - (τοπική κοινότητα, δήμο, πόλη) ενός ολοκληρωμένου δικτύου υπηρεσιών για τους πολίτες, με ευέλικτα προγράμματα ανοιχτής, ημιανοιχτής, κλειστής φροντίδας και κατ΄οίκον βοήθειας-νοσηλείας, που θα μπορούν να αλληλοσυμπληρώνονται, να συντονίζονται και να εναρμονίζονται με τις ανάγκες των διαφόρων πληθυσμιακών ομάδων.
• Άμεση εισαγωγή των ασθενών που είναι προς εξιτήριο σε υφιστάμενες δομές με ευελιξία στα κριτήρια εισαγωγής, εφόσον προέρχονται από τα Νοσοκομεία, γιατί η έκδοση προαπαιτούμενων εγγράφων είναι χρονοβόρα και δαπανηρή.
• Δημιουργία ενδιάμεσων δομών φιλοξενίας μετά το εξιτήριο, ώστε οι ασθενείς που δεν διαθέτουν περιβάλλον να τους φροντίσει, ή είναι σε ευαλωτότητα, ως την οριστική τους μετάβαση σε κλειστού τύπου δομή, να τους παρέχετε φροντίδα ώστε να μην καταλαμβάνουν κλίνη του νοσοκομείου.
• Δημιουργία Κέντρων Φυσικής Ιατρικής Αποκατάστασης με δυνατότητα πρόσβασης χωρίς πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση, ασθενών χωρίς υποστηρικτικό δίκτυο και ασθενών με χαμηλό εισόδημα.
• Δημιουργία δομών υποστήριξης και φιλοξενίας αστέγων σε κάθε Δήμο και την εισαγωγή αστέγων ασθενών σε αυτές, με ευέλικτες διαδικασίες.
• Λειτουργία υπηρεσιών διερμηνείας σε όλα τα νοσοκομεία λόγω αύξησης των αλλοδαπών ασθενών και δυσχέρειας στην επικοινωνία.
• Δημιουργία ενδιάμεσων δομών βραχυπρόθεσμης φιλοξενίας και διεύρυνση του θεσμού της αναδοχής για την αποφυγή της εισαγωγής παιδιών με εισαγγελική εντολή στα δημόσια Νοσοκομεία (Παιδιατρικά και Γενικά) καθότι η μακροχρόνια παραμονή τους οδηγεί στον ιδρυματισμό και σε δυσμενείς συνέπειες στην ψυχοκοινωνική τους ανάπτυξη.
• Ανάπτυξη δομών και προγραμμάτων αποκατάστασης όλων των τύπων, για την διασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης για ιδιαίτερες κατηγορίες παθήσεων (ασθενείς με νεοπλασία τελικού σταδίου, χρόνια πάσχοντες, τοξικοεξαρτώμενοι, ασθενείς με ψυχική νόσο κ.α).
• Ανάπτυξη νέων θεσμών εξωιδρυματικής φροντίδας σύμφωνα με καλές πρακτικές στην Ευρώπη όπως η βραχεία αναδοχή ανηλίκων, η επιδοματική υποστήριξη οικογενειών που φροντίζουν άρρωστο μέλος τους, η αναδοχή χρονίως πασχόντων και ΑμεΑ, η υποστηριζόμενη διαβίωση ΑμεΑ.
Διεκδικούμε για το τμήμα Κοινωνικής Εργασίας ΠΑΓΝΗ:
• Αποτελεσματικές και ποιοτικές υπηρεσίες φροντίδας υγείας για όλους/ες
• Κατάλληλους χώρους, υλικοτεχνικές υποδομές και εργαλεία
• Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού
• Ένταξη στο επίδομα ανθυγιεινής εργασίας
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου