Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Στις 8 Μάρτη 1857, οι εργάτριες στα υφαντουργεία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης απεργούν και διαδηλώνουν. Ζητούν ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και μείωση των ωρών εργασίας. Οι γυναίκες εκείνη την εποχή δούλευαν στα εργοστάσια περίπου 16 ώρες τη μέρα, ενώ οι μισθοί τους ήταν σημαντικά μικρότεροι απ’ τους μισθούς των ανδρών. Έτσι στα αιτήματα των εργατριών της Νέας Υόρκης περιλαμβανόταν η μείωση των ωρών εργασίας στις 10, η εξίσωση των μισθών ανδρών και γυναικών, αλλά και το σταμάτημα άλλων διακρίσεων λόγω καταγωγής κλπ.
Στο όνομα της «ισότητας των δύο φύλων», ξηλώνονται δικαιώματα και κατακτήσεις των γυναικών που είχαν κερδηθεί με αγώνες και θυσίες χρόνων από το εργατικό κίνημα. Στο όνομα της «ισότητας των δύο φύλων», οι μεγάλες εταιρίες κάνουν φιέστες για τη γυναικεία καριέρα, την ίδια στιγμή που τις αναγκάζουν να δουλεύουν εξαντλητικά ωράρια, να απολύονται όταν μένουν έγκυες.
Στο όνομα της ισότητας τιμωρείται η εγκυμοσύνη στα δημόσια νοσοκομεία με απόφαση του υπουργείου υγείας μη αναγνωρίζοντας του μήνες κύησης και λοχείας σαν προϋπηρεσία στις τελευταίες προκηρύξεις. Η γυναίκες υγειονομικοί, καλούνται να προσαρμόσουν τη ζωή τους, με βάση τις ανάγκες ενός υποστελεχωμένου νοσοκομείου. Καλούνται να εργάζονται όσο, όπου και όποτε επιτάσσουν οι ανάγκες της υπηρεσίας με άστατα, πολύωρα, εξαντλητικά ωράρια, χωρίς προσωπικό ελεύθερο χρόνο για κοινωνική ζωή και δράση.
Δε συμβιβαζόμαστε τον 21ο αιώνα να στερούμαστε τα αναγκαία μέτρα προστασίας της Υγείας, ιδιαίτερα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, προστασίας της μητρότητας. Την ώρα που υποβαθμίζονται τα δημόσια μαιευτήρια και τα παιδιατρικά νοσοκομεία, ενισχύεται με κάθε τρόπο η επιχειρηματική δράση στο χώρο της υγείας.
Σε έναν κλάδο που αποτελεί μια από τις πιο βαριές και ανθυγιεινές εργασίες, που η εντατικοποίηση της εργασίας τσακίζει κόκαλα, οι ελαστικές μορφές εργασίας γίνονται ο κανόνας μαζί με την εργασιακή ανασφάλεια των συμβάσεων, με την απόφαση της κυβέρνησης να επεκτείνουν τους εργολάβους στην καθαριότητα, σίτιση, φύλαξη και άλλου (ΣΟΧ, τρίμηνα), οι επαγγελματικές ασθένειες θερίζουν. Σε έναν κλάδο με εργαζόμενους “πολλών ταχυτήτων” που το δικαίωμα στην προστασία της μητρότητας, στην ασθένεια, στην ξεκούραση, εξαρτάται από… τη σύμβασή σου! Οι δικές μας απώλειες σε δικαιώματα και κατακτήσεις έγιναν κέρδη για τους εργοδότες.
Το Σωματείο Εργαζομένων ΠαΓΝΗ συμμετέχει στην 4ωρη ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ που προκήρυξε η ΑΔΕΔΥ την ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8 ΜΑΡΤΙΟΥ, 11πμ με 3μμ και καλεί τους εργαζόμενους σε παράσταση διαμαρτυρίας στις 11πμ στην κεντρική είσοδο του νοσοκομείου.
Το σωματείο μας καλεί όλες τις γυναίκες του κλάδου, εργαζόμενες και άνεργες να μπουν μπροστά στην οργάνωση των αγώνων, να σηκώσουν κεφάλι, να αναμετρηθούν με την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία, με τις δυσκολίες και τα εμπόδια που τους βάζει το σύστημα και μαζί με τους άντρες συναδέλφους μας να διεκδικήσουμε:
• Ίση αμοιβή για ίση εργασία – ίσες ευκαιρίες σε γυναίκες και άντρες
• Δωρεάν παιδικούς σταθμούς στους χώρους εργασίας
• Επανασύσταση της Γραμματείας Ισότητας των Φύλων ως αυτοτελή, διακριτή δημόσια υπηρεσία
• Ενίσχυση των δημόσιων υπηρεσιών:
o Δημόσια, δωρεάν, ποιοτική υγεία
o Δημόσιες δωρεάν υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας
o Δημόσιες δωρεάν υπηρεσίες στήριξης, για τα θύματα της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βία (ψυχολογική, νομική και κοινωνική στήριξη)
o Παροχή παιδικών κατασκηνώσεων και υπηρεσιών δημιουργικής απασχόλησης για τα παιδιά
• Ένταξη στην εκπαίδευση της σεξουαλική αγωγής και μαθημάτων για την ισότητα των φύλων
• Νομική αναγνώριση του όρου γυναικοκτονία
Σήμερα, 167 χρόνια μετά την απεργία των γυναικών στα κλωστουφαντουργεία της Νέας Υόρκης για καλύτερες συνθήκες εργασίας, η ανάγκη για αγώνα και διεκδίκηση των γυναικών του μόχθου δεν έχει σωπάσει και στον κλάδο της υγείας, όπως απέδειξαν οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις των υγειονομικών!
| Ο Πρόεδρος |
Ο Γεν. Γραμματέας |
| Βρύσαλης Δημήτρης | Κοκοβάκης Γρηγόρης |
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου